Een lokale afdeling van een vereniging is net als een kikker in een kom water. Werp je een kikker in kokend water, dan springt die er onmiddellijk uit. Zet je hem in koud water dat je geleidelijk opwarmt, dan is het beestje ten dode opgeschreven. Op het moment dat de kikker merkt dat het water te warm wordt, is het te laat. Zo werkt het ook bij afdelingen van verenigingen.
Op het moment dat de kikker merkt dat het water te warm wordt, is het te laat.
Voor de begeleiding van een afdeling gebruik je dus best een ‘thermometer’ om de temperatuur van het water te meten. Die temperatuur zegt iets over wat er gaande is. De ene afdeling zwemt in aangenaam koel water, de andere spartelt voor haar leven in warm water. Je begeleiding pas je aan de temperatuur aan, zeg maar de levensfase, waarin een groep zich bevindt.
Geleidelijkheid heeft zoals voor de kikker ook voor vele afdelingen gezorgd voor een vertraagd maar hard bewustzijn. Plots veranderden ze onbewust en ongewild van een open dynamische groep in een meer gesloten herhalende groep.
Meer lezen: Wat is het levensfasenmodel?
